Sevda elini eteğini çekmiş benden
Etle tırnak gibiyiz yalnızlıkla,
Kim et kim tırnak belli değil.
Düşmüyor yakamdam, paçamdan, benden.
Ne kimsenin beni sevebileceğine,
Ne benim birini sevebileceğime,
İnanamıyorum bir türlü nedense.
Artık nasıl işlediyse içime,
Nefesime, sesime, sözüme;
Her kelamım yalnızlık olmuş,
Her şiirim yalnızlık, her cümlem yalnız.

Düşlerimde bile yalnızım artık,
Gerçi onu da göremez oldum.
Sabaha nazır uyuyakalıyor,
Unutulmuş bir saatte uyanıyorum.
Uyumakta zor, çok zor hemde.
Yalnızlık boynumda zincir.
Sesi uyutmaz zangır zangır.
Bir de bazıları, sıkar canım acır.
Hele ki uykusuz gecelerin ardından
Sormaları yok mu "Ne bu hal, ne bu tavır?".

Çok uzattım sohbet edesim tutmuş
Gecenin kör saatlerinde.
Birazdan gün ağırır.
En iyisi mi uyumaya çalışayım ağır ağır.