FIRTINA

Ne fırtınalar gördü, nice yaralar aldı,
Bak kalbimin dümeni, sana kilitli kaldı,
Bir su yüzüne çıktı, bir derinlere daldı,
Yine de vazgeçmedi, ömrümü derde saldı.

Gönül güvertesine, yıldırımlar düşüyor,
Yükselen dev dalgalar, şu sinemde sönüyor,
Aşkından sırılsıklam, yanan tenim üşüyor,
Rotam karmakarışık, dümen boşa dönüyor.

Ne zaman son bulacak, fırtına bilinemez,
Belki hiç dinmeyecek, başka aşk dindiremez,
Bil kalbimin köşküne, bir başkası giremez,
Yaşattığın anılar, ruhumdan silinemez.

Gönlümün limanısın, ister sana sığınmak,
Kalbimin demirini, bensiz kalbine atmak,
Aşkının deryasında, derinlerde kaybolmak,
Mahkûmum zincirinle, neyime özgür olmak.

İstedim ki dümenin başına sen geçesin,
Pusulam sana dönsün, başka yön seçemesin,
Ömrüm birlikte geçsin, sensiz sona ermesin,
Dünya âlem görsün de, işte aşk budur desin.

Hami TURAN
27.11.2023 ANKARA