Hep zamanla kör bir yarıştayız
O ise bizden fersah fersah ötede
insan oğlunun çoğu nefse kurban gitti ve gidecek


nede çok kendimize eziyet ediyoruz
hep boş yere çekiyoruz kürekleri
hiç düşünmedik vicdanımızın isteklerini
herkes ayrı bir yol ayrımında
batak ve balçıkta çırpınışlar bizim neyimize


kalplerimiz kapısı kapalı bir ruhun hışmında
dudaklarımızda şükürden eser yok
duygular belden aşağı
bekliyorum hışmını düşünmeden yapıp da yapamadıklarımızın
söyleyecek bir tek sözümüz dahi yok
her an öz çıkarlarımıza dönük yüzümüzle


içimiz dışımızla şimdiden kordan bir ateşteyiz
boş boşuna geçen ömrün derinliğinde boğuldu zaman
duyarsız halimizin kemikleri sızlar
vermedik mazluma bir an olsun aman


hata ve günahlarımızın bir anlamı bile yok
hiç yorulmadık bel altı koşmaktan
her tür yolsuzluğun içinde yoğrulduk
sürükleyip de durdu bizi bir şehvet güruhu


duygusuzuz
ilgisiz
duymaz ve görmez ölü ruhlar


çaresizliğimiz gerçeklere ters orantılıyken
aldırmam azlık vicdanlarımızı sömürüyor
mazlumlar ıstırap içindeyken


yüreğim ki
ne vakit isyanlara sarılsa tepeme biniyor zulmün balyozu


zaman mı değişti biz mi
sorumsuz geçen zaman elbet ki boş bir küfe
bizler değil miyiz bir birimizden habersiz
haysiyetli bir yaşam için
bizler neden girmedik el ele kol kola
korktuğumuz çıkarlarımız bir gün elbet ki kalacak geride

kefenimize bile sahip olamazken
bunca eziyet kime niye…


AZAP...(Kadri Atmaca) 04.05.2024