Doğa doğal bir denge,
Her canın nasibi var.
Yemeyle bitmez menge.
Cimri saklar,gözü dar .

Kartal kaldırsa başı,
Arslanı kan tutmasa.
Karganın soğur aşı,
Löpür löpür yutmasa.

Tilki kıyama kalkmış.
Elleri kulağında .
Tellâl duyuru yapmış .
Dervişler sokağında .

Hu çekenin diline,
Bir parmak bal çalınsın!
Geri kalan nevale.
Ambarlara alınsın.

Kuşa kuş kadar verin.
Arslana arslan payı.
Leyleğe taşa dökün.
Kokmadan yemez ayı.

Kuşta var boy boy gaga
Çapına göre lokma.
Elde kuş yemi aga,
Aç kuş yok der de, bakma.

Toplandıkca bağışlar,
Çoğalınca akaret.
Söz makamdan makama,
Uzadı son nakarat.

At tavladan ıradı.
Çoktan saptı tarik’i.
Göz gerçeği aradı,
Tuttu ritmi bir-iki.

Ya Hay!..
Erenlerin aşkına.
Yalancıyı dönder şaşkına.
Zira münafık bunlar,
Eremezler aşkına.

Bölük pörçük oldular.
Parçaladılar dini.
Maddiyata taptılar,
Ve unuttular seni!.

Uzun ince bir yol ki..
Nihayeti Yaratan.
Ey gölge eden şaşkın!.
Kimsin sen?.Çık aradan!...


Emine Balı Oğuz