Nice sultan düşüverdi riya’ya.
Adaletten saptı ve kaldı yaya.
Yalvar-yakar oldu Yüce Mevla’ya.
Nefsinden geçenler kibrini yendi.
Kibrini yenen de acılar dindi.

Kendinden başkasın düşünmez hodgam.
Her cümle sömürü, her cümle dram.
Kör körüne düşmanına olur ram.
Nefsinden geçenler kibrini yener.
Kibrini yenen de acılar diner.

Dünya okul, dünya sınav,dünya çark.
Akletmezsen olmaz cahil ile fark.
Kaynak bulanınca çamur akar ark
Nefsinden geçenler kibrini yener.
Kibrini yenen de acılar diner.

Kimse olmayacak dünyaya direk.
Aç kapıyı yan dur,birlikte girek.
Sevgiyi, dertleri paylaşmak gerek.
Nefsinden geçenler kibrini yener.
Kibrini yenen de acılar diner.

Yürek akıl ile çelişir ise,
İnsan bir bakar ki girdi yeis’e.
Vicdan kabul eder mi hiç desîse?.
Nefsinden geçenler kibrini yener.
Kibrini yenende acılar diner.

Kibrini yen acın dinsin gülesin.
Her zorluğun üstesinden gelesin.
Mazlumun göz yaşın hemen silesin.
Nefsinden geçenler kibrini yener.
Kibrini yenen de acılar diner.


Emine Balı Oğuz