Ağır ablalar

Evde kalmışlar lakin hepsi hava atıyor
Dedikodu nispet var acep nedip neylesek
Güzel sözler pelesenk yüzler sirke satıyor
Dedikodu nispet var acep nedip neylesek

Şerife melankolik şiir maniler dizer
Endamım servi deyip nice yürekler ezer
Sokakta feraceli evde tangayla gezer
Dedikodu nispet var acep nedip neylesek

Şüküfede bel deste derler kısmeti bağlı
Azcık boydan çekerek melül gözleri buğlu
Kirpikleri ok oktur saçları sanki yağlı
Dedikodu nispet var acep nedip neylesek

Şadiye kız afralı en endamlı ben diyor
Nineden miras kalmış kaftan şalvar giyiyor
Tarihi konak kızı hep kendini övüyor
Dedikodu nispet var acep nedip neylesek

Şükrüye gezmelerde maral gibi sekerek
Şerifenin kankası Şadiyeye bakarak
Fistanını savurur inceden laf sokarak
Dedikodu nispet var acep nedip neylesek

Şaziye cilve yapar karpuz güzeli olmuş
Heyecandan yatmıyor beti benizi solmuş
Takısı mavi boncuk derler uyanık bilmiş
Dedikodu nispet var acep nedip neylesek

Şadıman Şahikası Şaziment Şahsenemi
Şenay Şengül Şakire Şafikası Sanemi
Hepsi cinci yolunda aman kızlar yine mi
Dedikodu nispet var acep nedip neylesek

Kimi çaput bağlatır kimisi mum yaktırır
Kimi tütsü sevdalı kimi fala baktırır
Kimi okunmuş suyu sokaklara döktürür
Dedikodu nispet var acep nedip neylesek

Şerife haykırıyor benim kızlar ecesi
Alttan alttan sırıtan Şadiyedir hocası
Şüküfe dudak büker karışmış gün gecesi
Dedikodu nispet var acep nedip neylesek

Şerifeyle Şüküfe, yolda karşılaşmışlar
Bir birine ters bakıp, dilleşip atışmışlar
Hızlarını almayıp, saç saça girişmişler
Dedikodu nispet var acep nedip neylesek

Kimi sokak arşınlar kimi çeyizin dizer
Kimi yol kenarında gelen geçeni süzer
Kimi sahil boyunda kimi kırlarda gezer
Dedikodu nispet var acep nedip neylesek

Hepsi kendini över en güzeli benim der
Evler pasak deryası görsen çöplükten beter
Süküt durun be kızlar bıktık sizlerden yeter
Dedikodu nispet var acep nedip neylesek
(Birer koca bulsalar mahalleli kurtulsak)

Yahya Koza