GELDİ 23 NİSAN

Bir zamanlar, baharın en güzel günlerinden biri yaklaşıyordu. Sokaklar, parklar ve okullar renkleniyor, çocuklar heyecan içinde bekliyordu. Her yıl aynı tarih, aynı coşkuyla kutlanıyordu: 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı.

Küçük Ali, sabahın erken saatlerinde uyanmıştı. Gözleri pırıl pırıl parlıyordu. Annesi ona gülümseyerek, "Bugün özel bir gün, Ali. 23 Nisan!" dedi. Ali’nin yüreği hopladı. O da biliyordu, bu günün ne kadar önemli olduğunu.

Okula gitmek için hazırlandılar. Yolda, bayraklar dalgalanıyordu. Herkes gülümsüyordu. Okulun bahçesinde büyük bir coşku vardı. Çocuklar, renkli kıyafetleriyle bir araya gelmişti. Ali, en yakın arkadaşı Ayşe’yi gördü. Birlikte sınıflarına girdiler.

Sınıfın duvarları bayraklarla süslenmişti. Öğretmenleri gülümseyerek içeri girdi. "Hoş geldiniz, çocuklar! Bugün çok özel bir gün. Hep birlikte kutlayacağız." dedi. Ali’nin yüreği daha da hızlı atmaya başladı.

Derslerden sonra, okul bahçesinde büyük bir tören düzenlendi. Ali ve Ayşe, ellerinde bayraklarla sıraya geçtiler. Okul müdürü, mikrofonu eline aldı. "Bugün, Türkiye’nin geleceği olan siz çocuklarımıza armağan edilmiş bir bayramı kutluyoruz. 23 Nisan, egemenliğin milletin elinde olduğu günün simgesidir." dedi.

Ali, gözleri parlayarak bayrağını salladı. Ayşe yanındaydı. Hep birlikte şarkılar söylediler, oynadılar. O an, Ali’nin yüreği sevinçle dolup taştı. Bu bayram, sadece bir tatil değildi. Bu bayram, onların geleceğiydi.