3
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
317
Okunma
"Göğe direk olmaz" diyen gâfiller bilmez,
Arzdan arşa direkleyen nur var, görünmez...
Olmaz, deme! Olmayanı, oldurur Mevlâ,
Nasıl durur düşünsene, gökte süheylâ.
Dağlar, taşlar, uçan kuşlar zikir hâlinde,
İnsandan başka her varlık, şükür hâlinde....
Yağmur!
Öyle yağ ki dünyayı kirlerinden arındır,
Susamış gönüllleri râhmetin ile kandır...
Yağmur!
Mü’minleri o derin uykusundan uyandır,
Affeyle, cehennemi hak eden kullarını
Senin âşk’ınla yandır...
Bağışla!
Bâhşeylediğin nimetlere olan şükürsüzlüğümüzü,
Bağışla!
Verdikçe "daha çok, daha çok" diyen, yüzsüzlüğümüzü...
Yağmur!
Gönül bahçelerinde, boynu bükük güllerin,
Işıkları yanmayan, karanlık hânelerin,
Na’rı âşk’ınla yanan bütün divânelerin,
Hasretle beklediği
Vakit tam bu zamandır...
Yağmur!
Nâr’a düşünce bildik
Gadâb’ın ne yamandır...
Bizi hışmınla değil, rahmetinle uyandır...
Nûriye Akyol
Görsel alıntıdır.
5.0
100% (14)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz