Biriktirdiğini tüketir zamanla yürek
Tozlu misketlerin maviliğinde kalmış
Sokak arası
Eskimiş aynalar bırakıyorum sana da çocuk!

Sonra gidip eskimiş konakların içinden
Sevgi döşeli
Eski Safran evlerinin lahitlerinde
Kimsesizliğe yumuyorum gözlerimi!


Mazeretler çıkının eksiği yok fazlası var
Bilirim: Büyük gösteren yosundur
Yoksa; Büyümez toprağa döşeli taşlar
Her nesnenin bir yanıltan gölgesi var işte!


Bir avuç bensem görünen
Israrımın eteğinde suçlu durmasın ayna
Yanılmasın bakan göz, bu kadarım!
Bu kadar eder ikimizin tutarı!


Bütün eskiyenlere inat
Sevgi üstüne inşa ettiğimiz şehirde
Evler bomboş
Bütün sokaklar ıssızsa
Anla ki artık tabanlar kesmiyor
“ Bıçak sırtında” aşınan yalnızlıkları!


Tozlu misketlerin maviliğinde kalmış
Sokak arası
Eskimiş aynalar bırakıyorum sana da çocuk
Büyüdükçe yalnızlığın bakar gözlerine ağlarsın!


toynak

16 Nisan 2024
Alanya