Oysa seni düşünme saatimdi
Gün ışığı ararken
Bulvara sokulan gece yavaş yavaş bulvardan ayrılırken
Sokak lambaları şehirden koparken
Son düşümdeydim yine

Rüzgar ritmik esintisine geçtiğinde
Ağaçlar son titremedeydi
Yine aynı o sahne
Yapraklar salına salına düşüyordu

Ben de düşüyordum
Hayata küsen bir Eylül yaprağı gibi
Son seferi düşüşümdü
Ne son gemi kalktı ne de son tren geldi

Limanları artık besliyemiyorum
Gözümden düşen yaşlarla
Düşüncemin son fragmanında
Öyle uzaksın ki bana
Öyle yabancısınki düşümde

Kaçıncı bekleyişim?hüzün acı
Alltıncı son bahar kabusundayım yine
Son düşümde

Toprak cemreyle boğuşurken
Bende sen düşünde boğuluyordum
Ne son gemi ne de tren olacak
Ne esen son rüzgar esecek
Ne de son yaprak düşecek

Gündüz artık geceye bürünmeyecek
Ben artık yokum
Ve seni kaybediyorum
Son düşümde................