Hiç düşündük mü?
Ölüm var mayamızda
O mayadan doğdu özümüz
Önceki dünyamızda
Sevgiye bir yürek
Vücuda kemik oldu, et oldu
Maya tutunca bir can/ruh geldi
Geliştik bir insan yavrusuna döndük
Ve gün geldi
O dünyada ilk ölümü yaşadık
Mekânımız değişti
Hiç ağlayanımız olmadı
Bu dünyaya gelişimize
Sevinenimiz çok oldu

Bir filiz gibi yeşerdik
Kolumuz, kanadımız gelişti
Aile toprağımızın çiçeği olduk
Gönüllerinde, gözlerinde büyüdük
Kâh rüzgârlar kırdı dalımızı
Kâh sel çaldı toprağımızı
Bazen güneşte kavruldu köklerimiz

Ölüm var ya mayamızda
Ölüm var ya bu dünyada
Ve o an gelip çattığında
Öleceğiz!
Ama bu can/ bu ruh ölmeyecek
Taşınacak ölümsüzlük yurduna
Ve ölmeyeceksin hiç orada
İşte dünyamızda
Yaptıklarımız, yapamadıklarımızla
Baş başa kalacağız
Ölmek istesek de
Orada hiç ölemeyeceğiz

Son nefeste imanla gidenlerden
Hesabını hakkıyla verenlerden
Eylesin Rabbim bizleri.

Orada ölmek isteyenlerden
Korusun Rabbim bizleri.


01.04.2024 Konya
Durmuş Ali Özbek