Hangi dağın başında bilmem ki hangi yerde
Her şeyden sakınmaktan kaçmış yaban çiçeği
Bilmem hangi yüreğin üstüne olmuş perde
Severek dokunmaktan kaçmış yaban çiçeği

İnsan görünce kaçar bilmem nere saklanır
Zarar verecek diye sevene yasaklanır
Değeri yoktur diye çoğu kez savsaklanır
Aşk diye okunmaktan kaçmış yaban çiçeği

Sindikçe sinmiş gibi titriyor açılırken
Rüzgarlarda savrulup etrafa saçılırken
Bağlanmaktan korkarak son sürat kaçılırken
Zoraki sökünmekten kaçmış yaban çiçeği

Bu kadar bilinmezin altından kimler çıkar
İnsan oğlu doyumsuz, bal yese baldan bıkar
Elleri hep duada çok zaman yalvar yakar
Boşuna yakınmaktan kaçmış yaban çiçeği

Kim bilir nerelerde hani mevsimde açar
O da bir insan gibi arada umut saçar
Alnında yazısı var diyor ki ben bir naçar
Şaşkınca bakınmaktan kaçmış yaban çiçeği

Kimsenin ahı kalmaz günü gelir anlarsın
Ne kadar acı varsa birer birer sonlarsın
Arada ağıt olur kulağımda çınlarsın
Aşk odunda yanmaktan kaçmış yaban çiçeği

Hep böyle deli dolu geçip gitmiş onca yıl
Gözlerinden yaş dökmüş çoğu kez sayıl sayıl
Dosteli’nde aşk olmuş bakarken mayıl mayıl
Sevmekten çekinmekten kaçmış yaban çiçeği