Umudu yarım kalmış,
bir baharın,hüzünlü duygusallığı,
var gözlerimde.
Göğüs kafesim’den alıp yüreğimi,
geceden düşen hüzünlerin,
büyülü bilinmezliğine,
Yüreğinin yanına bıraktım,

Avuçlarımda,
Işıl ışıl bir avuç mücevher misali
olgunlaşmış nar tanecikleri.
Her bir tanesi,
birer ilahi mucize,
ve yüreğime düşen,
Sanki,birer kor parçası,
Sen gibi,
Sen gibi...

Yıldızların parlak ışıkları,
Bütün gizem’leriyle,
geceler geldiğinde,
esrarlı bir görkemle aydınlatır,
gecelerin büyülü karanlığını.

Ve bir şair adam,
bir kadını anlatır hep,
dizelerinde,şiirlerinde.
Gözlerinin içi hep gülen,
Yani,gerçekten sevilen kadını.
Ömrünün her mısrası
Esrarlı gülücüklerle süslenmiş,
Sen gibi,
Sen gibi...

Hayata gülümser kadın,
hayat bulur her dize’de,
Satır satır,
damla damla,
sözcüklerle akıp gelir kalemden.
Sevdası paha biçilmez,vazgeçilmez,
Sen gibi,
Sen gibi...

İlhamdır o kadın,o şaire.
Bütün şiirler,
O kadının,
gözlerinin içinde başlar.
Her bakışı,
unutulmaz birer dize.
Ölesiye sever şair
O kadının gülen efsunlu gözlerini,
Ben gibi,
Ben gibi...

Tuğal KÖSEMEN
28.Mart.2024