Unutma!
Misafiriz biz bu yalan dünyada...
Bu ne hırs arkadaş?
Malla, mülke bu düşkünlük niye?
Mal üstüne mal niye?
Bu aç gözlülük niye?
Bu, nereye kadar?
Ne zamana kadar, sürer?
Aşırı mala, mülke düşmek!

Ne kazandırır sana?
On beş, yirmi daire..
Üç, beş araba...
Zenginler, fakire selam vermez, neden acaba?...
Havaya girer, küçümser, demez bir "merhaba!"...
Unutma!
Neyin varsa...
Bir bakmışsin, ama, bir depremde...
Ama bir doğal afete, olur harabe...
Bir bakmışsın, olmuşsun, sende, maraba...

Haram, helal demez, düşersen mala, mülke...
Birde alışırsan, içki, kumara...
Aza kanaat etmeyip, gözünü bürürse mal, mülk ve para...
Maneviyata gönlüne açar, kocaman bir yara...

Fazla tamah etme mala, mülke ve paraya...
Şunu bil ki, azı karar...
Çoğu zarar...
Haksız yere, gözünü hakkın olmayan mala dikmek...
İnsanı boşa yorar..
Sen öldükten sonra paran, pulun varmış ne işe yarar...
İçinde var olan bencilliği azarla...
Niyettin bozuksa biran öncesi hızarla...
Para, pul, mal, mülkle değil.. öbür Dünya ya ibadetle kendini pazarla...
Nefsine ayar ver ibadetle...

Hakkına razı ol, ibadet haktır...
İbadetle, adaletli olan kulun dünyası paktır...
Kanun kadar zengin olsan da sonun yine topraktır...
Bunun en büyük örneği atandır...
Yani toprak altında yatandır...
Dinçer Dayı