Hep dört gözle bekliyordum geleceksin bir gün diye
Bırakıp giderken beni yüreğin sızlamadı mı?
Terk eyleyip gittin de sen, bilemedim neden, niye
Bırakıp giderken beni yüreğin sızlamadı mı?

Seviyorum dediğinde güller açtı gül yüzümde
Ne mal ne mülk ne de para, hiç biri yoktu gözümde
Her zorluğa göğüs gerdim yine de durdum sözümde
Bırakıp giderken beni yüreğin sızlamadı mı?

Hayallerle avuttun hep, her dediğine inandım
Sözlerini dinledikçe mutlu günler yakın sandım
Kör olmuştu sanki gözüm bilmem sana nasıl kandım
Bırakıp giderken beni yüreğin sızlamadı mı?

Dayanılmaz sızı oldu yüreğimin yarasında
Fer kalmadı bak gör işte gözlerimin karasında
Kaldım yine tek başıma iki dağın arasında
Bırakıp giderken beni yüreğin sızlamadı mı?

Senin tuzağına düşen ne ilk ne de sonuncuyum
Hiç ilk üçe giremedim, bu yarışta onuncuyum
Yaşamın her girdabında başrollerde oyuncuyum!
Bırakıp giderken beni yüreğin sızlamadı mı?

Hep mi kara ki vicdanın kolayca harcadın bizi
Leyla’yı çok hiçe saydın dert yüklendin dizi dizi
Kötülere kul eyledin tez bitirdin ikimizi
Bırakıp giderken beni yüreğin sızlamadı mı?

Leyla İnan
(İstanbul - 05.03.2024 - 17.32)
* Şiirime içtene yorumuyla can veren canışım Dr Semra Güvenç ’e canı gönülden teşekkür ederim