1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
369
Okunma
Şu hayatımı, bana sen.
Zehir ettin’ de, neye yaradı.
Ömrümün şu son demini.
Zehir ettin’ de, neye yaradı.
Her gün yara, açtın kalbime.
Her geleni, söyledin’ de diline.
Her an ızdırap, verdin canıma.
Canımı yaktın’ da, neye yaradı.
Nerde verdiğin, o tatlı sözler.
Aşk ile baktığın, o elâ gözler.
Hala yüreğimde, aşk dolu izler.
Beni benden ettin, neye yaradı.
Artık söyleyecek, sözüm kalmadı.
Yalvardım, yakardım, yine olmadı.
Senden sonra inan, yüzüm gülmedi.
Bırakıp gittin’ de, neye yaradı.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz