1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
408
Okunma
Kırıldı dallarım, lal oldu dilim.
Sustu yüreğim, konuşmaz oldu.
Heba olup gitti, ay ile yılım.
Yoruldu dizlerim, yürümez oldu.
Bir viraneyim sanki, tükenir nefes.
Hayatım zindandır, mekanım kafes.
Gülmeye, neşeye, kalmamış heves.
Karardı şu dünyam, göremez oldum.
Simsiyah günlerim, geceye döndü.
Gözümde ışık yok artık, ışığı söndü.
Ruhum azaptadır, bedenim öldü.
Baharı görmeden, dalımda soldu.
Artık dayanacak, gücüm kalmadı.
Ömür geldi, geçti, yüzüm gülmedi.
Akan göz yaşımı bak, silen olmadı.
Heveslerim tükendi, yürekte kaldı.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz