1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
377
Okunma
Benlik duygusuna, kapılmış herkes.
Ben demeden, konuşmuyor dilleri.
Kendinden başkasını, görmüyor herkes.
Yanlışa doğru, gidiyor yolları.
Yaptığı iyiliyi ise , başa kalkıyor.
Her sözünü, palavradan atıyor.
Her ortamda, ayrık gibi bitiyor.
Dilleri ile kırıp geçer gülleri.
Kaç tane okul, okursa okusun.
Kaç tane şehir, görürse görsün.
Çeşit, çeşit meclise, girerse girsin.
Riyakâr güler, her an yüzleri.
Çıkarsız kimseye, selam veremez.
Nefse esir olmuş, Hakkı göremez.
Her gün haram yerde, helal bilemez.
Doğrudan uzak, yalan sözleri.
Haktan, adaletten, ayrılmaz canlar.
Bülbüle çaredir hep, bağlarda güller.
Ne desen düzelmez, eğridir onlar.
Bize düşen ise, silmek bunları.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz