Kalbin oturduğu yer, bir somun ekmeğin mülküyse şayet,
Yataklar ve çamaşırlar temeliyse insan denen binanın,
Şefkat ve merhamet muzdaripliğin diyarında, menfaat kölesiyse,
Vicdan, kahpeliğin müzikli eğlencesi;
Sarhoşluk abidesiyse artık,
Her deli, uyandığında acıyla,
Herkes için adaleti istiyorsa hâlâ,
Sevgi, bir gece yarısı yanılsamasıysa,
Masumların gündüzlerinden çalınan,
Ve terketmek, aldatmak
Ve şecenekler, ihtimaller, açgözlülük,
Mağduriyet tiyatrosuyla konuşmadan unutmaksa basitçe herşeyi,
Paylaşmaksa mezarlar başında,
Kürek kavgasıyla asaletsiz anıları,
Sahte samimiyetin yok ettiği nezaketin bahçesine bok yığmaksa yaşamak,
Çekmek gerek kapkaranlık çigerlere bu pespembe havayı,
Öldürmek gerek saflığı, onurunu elinden alıp,
Uyumalı asalak bir acziyete sımsıkı sarılıp,
Her şey kaim olduğuna layık!