Geleceğini ümit ettiğim anlar
ismini
kurşun kalem ile yazıyorum
Gelince silmesi kolay oluyor
Karamsarlık sardımı heryanımı
Tükenmez kalem kullanıyorum
Ümidim daha tez kırılıyor
Ben bir divaneyim
Aklımı enson
Seninle aşkta bıraktım
Şimdi
Ne gücüm ne takatım kaldı
Denizi kendime yol edemem
Dağları bu ayaklarla aşamam
Artık
Hatırlamak mı
Yoksa unutmakmı
Güneşe bakmakmı
Sana bakmakmı
Ateşi tutmak mı
Ellerini tutmak mı
Yanmasına yanar insanda
Ya tutacak ellerin yoksa
Gece bitmeyecekse bitmesin
Uyanmasına uyanır insanda
Ya bakacak gözlerin yoksa
Kolayını sen söyle
Bir nefes alışın var
Sanki bütün rüzgarı içine topluyorsun
Nefesin yüzüme vuruyor
Beni dağların ötesine atıyorsun
Bir ömür seni bulamıyorum
Kolayını sen söyle
Bulmak mı
Aramak mı
Beklemek mi
Özlemek mi
Kendimi en son
Saklambaç oynadığım zaman
Sende sakladım
Artık bulamıyorum
Ne gücüm ne takatım kaldı
Denizi kendime yol edemem
Dağları bu ayaklarla aşamam
Yanmasına yanar insanda
Ya tutacak ellerin yoksa
Gece bitmeyecekse bitmesin
Uyanmasına uyanır insanda
Ya bakacak gözlerin yoksa
Kolayını sen söyle