Köy çocukluğum
Unuturmuyum hiç seni
Seni, hiç unuturmuyum
Köy kokulu
Çocukluğum

Sensin, varlığım, asaletim
Medeniyeti, fazilletim
Özüm
Bir başka güzeldin
Köy kokulu, çocuğum

Siyah renkli kol askılı
Pantolonum
Beyaz renkli işliğim
Üstüne mor yünden yapılmış
Cepkenli kazağım

Ayağımda
İçi kırmızı astarlı
Trabzan yapımı
Parlak siyah
Cızlavat ayakkabım

Sen, bir başka güzel
Sen, bir başka, özeldin
Bana, her şeyinle yeterdin
Köy kokulu çocukluğum

Köy meydanında, yada
Bir kerpiç evin toprak damında
Kemik oynardık, dama, beş taş

Uzun sırıkla
At oyunu,
Yada çelik çomak oynardık
İp atardık, salıncakta sallanırdık
Hey gidi
Köy kokulu çocukluğum

Özledim seni
Seni çok özledim
Dağına, Taşına, kırmızı gelincikler papatyalar, menekşeler açan
Tarlalarına,

Çayırlarına, bostanlarına
Bayırlarına, sığ ormanına
Uğramaz oldum

Köy ortasında nazlı nazlı akan
Çeşmenden
Gürül gürül akan derelerinden
Eğilip,avuç içlerimle
Buz misali, suyundan içmez
Toprak yollarından geçmez oldum

Gurbet ayırdı bizi,
Ekmek parası uğruna ayırdı bizi
Bizi ayırdı köyümden toprak evimden, soğan, marul, taze fasulye ekili
bostanımdan
Köy kokulu, çocukluğum

______şair 67 ______
Ali Cemal AĞIRMAN