Hoşça kal

Ne ağlayan elma, ne gülen nar
Olmadı muhabbet, olmadı yar.

Can dedikçe canımı yakar
Viran olanın ahı arşı alemi tutar.
Güle talip olursun, dikeni batar.
Kanar inceden inceye
Yüreğim kanar.
Fırtınalar kopar göğsümde
Akıl firarda, fikir tarumar.
Yanar derinde bir kor
Söndüremez ne yağmur, ne kar.
Gülde har kalır rengi solar
Yürekte nar kalır, yanar yanar.

Gez gönlünce sahilde
Düşünme ardındaki enkazı
Belki görürsün hali perişanımı
Kıyına vuran dalgalarda.
Ve uçuşan martıların telaşında.
Yada yosun tutmuş taşlarda..
Görürsün geride kalanı
Sel olup gözden akan yaşlarda
Gez gönlünce sahilde yar.

Olmadı muhabbet, olmadı yar..
Hazanda baharı umarken
Zemheride kaldı yüreğim
Ayazında kavrulur yüzüm
Buz gibi paramparça olur özüm
Meltemlerle ısınacak derken
Yağdı başıma boran, kar..
Gönülde hüzün, düşüncem buz tutar
Olmadı muhabbet, olmadı yar.
Hazan değmiş yaprak gibi
Rahmet görmemiş toprak gibi
Savrulur hatıralar, tozar.
Diyemedim dilim varmıyor,
Hoşça kal.

Faruk Tezel
17.01.2024