Çiseleyen gönül dar eyledi gün ışığıda yetmedi
Kulak misafirliği de yetmedi mektuplar vardı
içindeki dışında hiç sevilmedi
Hayat nedensiz solan çocukları sorgular nitelikte
Tim tim atan sadiselerin bir nedeni vardır elbet
Çatlayan dudaklar sokakların sessizliği
Parkların kucağında yırtılan seçim afişleri
Çalındı hayaller çalındı birer birer
Bizden uzaktı ya şimdikiler


Çiseleyen gönüllere yenik girdiler gündüz
İnsan ruhunun belirtileri şeklinde gelen
Hareket gece içki şişelerinin sesleriyle
Gelen bereket ilk nefeste karıştırılmış
Saflığın tadı ana rahminde yalanıp
Yutulmuş nefislere çıkarılmayan leke
Şekliyle sunulmuş



Aktır yüzler çiseleyen gönüller yurdumun
Her yerinde umulmadık yerden uzatılan
Her el her bir gariban sofrası her mazlum
Semer sırtı değerinde mersedeslerin
Teri yoktur bizimkisi alın teri döker
Mahçupluğu Kıravatsız yırtık gömleğinin
İçinde


Aç kullar döner durur inler uyur kalkar uyur
Ahali diyenler bu halleri görmez görenleri
Kör etmekten de çekinmez şehir şehir dolaşır
Yurdum insanın gözyaşını yetmedi yutkunur
Oda çok görünür saklayamaz halk olduğu
Gibidir çiseleyen gönüllerin ahi vardır insan
Evladı kül derman ister gönül bahar çiseleyen Nefesler soluksuz kalmamalı



İbrahim KANDAMAR
22.03.2014