Herkes bir yol çizmiş de yaşıyor kendince,
        Her gün aynı senaryo, yaşıyoruz çaresizce,
        Yalan dünya yalanlarıyla yaşamak mı? İşkence.
        Ahirete de gayreti, gösteremedik yeterince,
        Şu hayata olan heves, kaldı mı ki zerrece?
        Ey yüce Rabbim, saptırma yolundan senelerce.
                                               
        Şu hayat kadar ahirete de vermeliyiz önem,
        Sözde Müslümanız da özde pek yok eylem,
        Sonumuz kötü, bu gidişat nereye bilmem,
        İnsanız fani, ölümlerse ani, almalı önlem,
        Ey yüce Rabbim, bırakma sensiz, eyle kerem.
                                               
        Nelere değer verip, neyi yaşıyoruz önemlice?
        İnce düşüne düşüne, incindik işte iyice.
        İçimizdeki çığlıklar, dışımızda sessizce,
        Garip bir devir bu, cevapsız bir bilmece,
        Yaşantılar olmuş özenti, haram dolu eğlence.
        Ey yüce Rabbim, lütfeyle bize, hayırlı bir netice.
                                               
        Tıpkı ömür gibi dertlerde mutlaka bitecek,
        Zor zamanlardayız, doğrudur ama geçecek,
        İnsanlar lazım, az da olsa sevecek, güvenecek,
        Umut ettik, dua ettik, güzel günler gelecek,
        Elbet gün gelecek, devran bir gün dönecek,
        İnşallah huzurlu, sağlıklı ve hayırlı bir gelecek,
        Ey yüce Rabbim, istersen yoktur gerçekleşmeyecek.
             
                                                              Hasan ÇAPAR