0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1664
Okunma
Zaman kendiyle yarışınca sen geçip gidiyorsun yanımdan,
Yan yana bir an, sonrası zamansız bir sürgün vatanımdan,
Ellerin ellerimde, bir rüya görüyorum zaman yine çalıyor uykularımdan,
Simsiyah bir gecede ay karanlık, kan damlıyor yıldızlardan.
Bir umut güneş yırtar mı geceyi? Zaman yine özlem doğuruyor her şafağından,
Sesin, gözlerin değsin ruhuma diye beklerken zaman ayıltmıyor gafletin uykusundan,
Bir hasret ki vuslat gelse dindirmez, korkular sarıyor zaman ayırır mı yanından,
Zaman kendiyle yarışınca bir çocuğu ediyor canından...
Lokman POLAT
23.02.2024
5.0
100% (2)
