1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
323
Okunma
Bir adım var mı bu köhne şehrin sokaklarında bilmiyorum
Oysa ben çoktan atmıştım sırtımdaki acı heybesini
Ne zaman ki ellerim yanağımdan süzülen yaşı silse
İşte o zaman hatırlardım acı içinde ki geçmişimi
Yinede unutmalısın diye söyleyecek olursan eğer
Rıhtımda bağlı kalan hayallerimi çözmelesin
Biraz daha vurmalısın omuzlarıma kahır yükünü
İşte o Zaman belki gerçek beni öğrenirsin
Diz çöktürmez bana bu alaycı gülmeler yinede
Acım bir ağaç kabuğu gibiyken halen gözlerimde
Çaresizlik mi asla ! Ben beni bulurum sessizlikte
İşte o zaman bilmelisin ben yeniden doğdum
Bir sigara dudaklarımda ve bir söz kulaklarımda
Alay ederken sevgiler benimle karanlık sokaklarımda
Hangi sevgi çıkarır beni idam sehpasına bekliyorum
İşte o zaman terk etmelisin beni uğramadan masama …
5.0
100% (4)
Cevap Yaz
