1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
323
Okunma
Sağanak altında, senle ıslandım,
Baktım ki ben beni, tanıyamadım.
Yağan yağmur güzel, dedim hoşlandım,
Baktım ki ben beni, tanıyamadım.
Şimdi duygularım, gül olup açtı,
Aşkın “Han”ı oldum, başımda taçtı,
Uyandım uykudan, huzurum kaçtı,
Baktım ki ben beni, tanıyamadım.
Alnımda damlalar, yastığa damlar,
Bilsen çömez âşık, içinde gamlar,
Pişecektir bir gün, böylesi hamlar,
Baktım ki ben beni, tanıyamadım.
“Aşk; pişmektir.” derler, duyduğum budur,
Piştikçe yüreğe, değerli huydur,
Hakka tabi isen, doğru bir yoldur,
Baktım ki ben beni, tanıyamadım.
Özbekoğlu şaşma, aşkını hak bil,
Haydi, sabah oldu şöyle bir irkil,
Alnında biriken terleri de sil,
Baktım ki ben beni, tanıyamadım.
09.02.2024 Konya
Durmuş Ali ÖZBEK
*.com/yazi/281894/ben-beni-taniyamadim
5.0
100% (6)
Cevap Yaz