Bu dizelerde, "Ağlasam nihavent olur" metaforu, şairin iç dünyasındaki derin duyguları ifade etmek için kullanılmış. "Nihavent", içsel bir yolculuğu, derin duyguları, aşkı ve özlemi temsil eden sembolik bir anlama sahip olan bir terimdir.

Şair, içsel acısını, hüznünü ve duygularını nihavent ezgileriyle özdeşleştiriyor. Dudaklarından dökülen nağmeler, içsel bir hüzünle dolu, derinden hissedilen duyguları yansıtır. Gözyaşları, bu hüzünlü ezgiye eşlik eden notalar gibidir, kalbin feryat bestesini oluşturur.

Her damla yaş, bir ezgiye dönüşürken, şairin iç dünyasındaki derin sesiyle çaldığı nağmeler, duygularının ifadesidir. Duygularını dökerken, içsel bir yolculuğa çıkar ve ruhunu nihavent bir melodide bulur.

Şair, gözyaşlarının şarkısının semaya yükseldiğini, kederin en güzel ezgisiyle dolup taştığını belirtir. Her anında, duyguları bir nağme gibi yükselir ve ruhunun melodisi nihavent bir ezgiye dönüşür.

Bazen sessizce akan gözyaşları, bazen de içsel fırtınalar koparır. Ancak her zaman duyguları, içsel bir nağme gibi yükselir ve nihavent bir melodide ifade bulur. Bu dizeler, şairin derin duygularını ve içsel yolculuğunu ifade ederken, nihavent ezgisiyle olan bağını güçlü bir şekilde vurgular.