Ruznamebu gece kafam çok karışık bir bezginlik ki adını koyamadığım dağınıklığın pençesinde çırpınıyorum dağlarım vardı benim yıkılmaz sandığım yaslandığımda huzur bulup destek aldığım göllerim vardı benim kurumaz sandığım yaşamın pasından arındığım hayallerim umutlarım zihnimi hırpalamak faydasız yas vadileri uzanıyor gözlerimde ... ah, şimdi bencil olmak vardı bencil! öfkem kaşlarını çattı yine bir küfür savurdum geceye güzellikleri yaşamak için bencil olmak mı gerekli nankörüm işte bencilliğe gamsızlığa karşılık veremeyecek kadar nankörüm bu gece kafam çok karışık bu halimle konuşamam kalemimle |
inciler damlatmış keskin kaleminiz
Çok tebriğim ve sevgimle
Saygılar olsun