Bakmayın siz yüzümün güldüğüne
Ben çok değiştim
Vazgeçtim, yıkıntı insanların
Yıkıntılarını kaldırmaktan
Toplamaktan...
Düzeltmiyorum, uyarmıyorum,
Yanlış insanların, yanlışlarıyla
Hatalarıyla...
ilgilenmiyorum
Ne geleceğe dair planları
Ne de geride bıraktıkları
Artık zerre umrumda değil

Dedim ya!
Yüzümün güldüğüne siz inanmayın
Ben çok değiştim
Değiştim !
Değişmem ben artık dedikçe
Zaten kırgınım
Daha fazla kıramazlar diye söyledikçe
Söylendikçe...
Benim yüzümden,
Yalnızlık bile yalnız kaldı
Kırgınlık pare pare sayıldı
Kızgınlık ta intikamını aldı

Kanmayın tebessüm ettimse
Ben çok değiştim
Yelkeni yamalı gemilerim
Rüzgarından bihabersiz battı
Küreklerini de kaybetti
Yetmedi...
Sığ sularda kalmış gibi
Denizin ortasında kimsesizdi
Duymadı bir Allah’ın kulu sesimi
Kimse yardım etmedi
Etmek istemedi
Herkesin kendi derdi
Bir de çıkarı vardı
Bencilliğin de fiyatı
Ancak bu kadar ederdi

Dedim ya!
Hayıflanmayın nerde o eski sen diye
Ben çok değiştim
Onların yaptığını yapamadım
Onların sattığını satamadım
Menfaatçilerin menfaatiyle savaşamadım
Dürüstlüğe, bu pazarda yer bulamadım
Toz dahi bırakmadılar insanlıktan
Süpürdüler bütün iyi niyetleri
İşlediğim günahlardan gurur duydular
Pişman ettiler, sevabına ettiklerimi


Böyle değildin sitemleri etmeyin
Ben çok değiştim
Siz sakın değişmeyin
Açmayın gözlerinizi
Yormayın kendinizi
Soğumasın sandalyeniz
Aman bozulmasın
Pantolonunuz, eteğiniz
Boş kalmasın koltuklarınız
Herkes koşsun peşinizden
Kalkmayın yerlerinizden
Ödün vermeyin kendinizden


Dedim ya!
Bakmayın siz yüzümün güldüğüne
Yüzümün güldüğüne siz inanmayın
Kanmayın tebessüm ettimse
Hayıflanmayın nerde o eski sen diye
Böyle değildin sitemleri etmeyin
Benim için de, bu kadar üzülmeyin
Ben çok ama çok değiştim...