Söyle ey Yunus’um
Sen susma söyle
Yaprak olsun çiçek açsın sözlerin
Meyve versin yemiş dolu yeşil dal
Uçur kelimelerini havaya ağsın
Kuş olsun süzülsün gönül göğünde
Yayını kur okunla vur hedefi
En iyi sen bilirsin bu sözün aslın
Sade sen atmazsın elbet bilirsin
Onunçin onkiden vurursun her dem
İsabet O’ndandır senden değildir

Susma ey Yunus’um sen sözünü de
Alkış tutar cümle melek ve semek
Onlar da sözünü söyler dilince
Kuru bir söz değil senin kelamın
İhlasla ıslanmış bir balık yemi
Çaldığın şiir gölü hep maya tutmuş
Sen Hoca’nın can yoldaşı elisin
Tapduk’un mahluka rahmet dilisin

Söyle ey Yunus’um çerağ uyansın
Cümle varlık Dost rengine boyansın
Yansın Dost yoluna bu kul da yansın
Yanmadan yakılmaz bilirsin elbet
Işıl ışıl aydınlansın gönül göz
Alınlar nur ile yansın parlasın
Tıpkı bir cam gibi içi yansısın
Secdeler simada güneşten bir cüz
Yok gösteriş yok iki yüz tek bir yüz
Miracın izinde dosdoğru dümdüz
Sen sözünü söyle
Yunus’um söyle
Manisa 12.04.2022