Bir önem sırası değildi beklediğimiz
beklemeninse hiç sırası değildi
aydınlıklarımızı yakarak ışımaya çabalıyorduk çünkü
ısınmaktan habersiz
üşümek doğaldı ilkbaharın doğum sancısında
birileri bizim için ısınıyordu nasıl olsa
biz yanıyorduk ama biliyorduk birileri ışıyordu
sevdanın pürüzsüz koynunda
kimbilir kaç sevişmeye ön ayak olduk habersiz
önemsizdi bir çiçeği süslemek
koparmak kafi vermeden
eylemi eylem eylemek mühim olan
nasıl olsa bize bir faydası dokunmayacak havası
oysa önemliydi beklemek
sırası geldiğinde
çünkü zaman denen cellat
vurulası kafalar arıyordu
ve sıraya girmek gerekiyordu
ölmek için bile
evet önemliydi beklemek
beklenen geldiğinde

kırıklarımız vardı sonra
dikilmeyi bekleyen ağaçlarımız
suya hasret sevdalarımız
kendimize boğuluyorduk herhangi bir kuyunun kuytusunda
çok yağmur değdi sonra
çok güneş battı bu yolun yokuşuna
telaşlar korkular oldu
ölümler kıyımlar
ayrılıklar oldu

sessizlik çöktü bir zaman
yaşadıklarımıza susuyorduk kimbilir
ve bütün yalnızlıklar aynı tadı veriyordu hala
alelacele yokoluştu karanlıklar
ki biz gece kahvaltısıydık
meze sofralarından habersiz
karın tokluğuna bekliyorduk
neyi beklediğimizi bilmeden
çözüm bekleyen ağır meseleler vardı
yalnızlık gibi özlem gibi
aşk gibi
çünkü öküz öldüren bu hasrete
dayanılmıyordu artık
öyle sırtını sıvazlayan renkler falanda istemiyorduk
mutluluğu çizen ressamlar aşkına
her işin bir raconu vardı bizden uzak
hani biz uzlaşmak istiyorduk
renksizde olsa
oysa sıra giderek bize geliyordu
kan kokusu şakaklarda ..
ölümün bile güzeli var
sırası geldiğinde
ve evet önemliydi beklemek
beklenen geldiğinde

hani içinde bazen bir yaprak kopar
sararmak istemezsin güz ayazında
yeşile olan sevdan için
bahar için..
ilkinden sonuna ..
sarılmayı çeker için yalnızlığın avazında
içinde içinin geçtiği bütün cümleler için
hatta belki aşk için
yeşilden çalınmış sarılmalar, yüreğimin sana kaldırımında
işte bütün bu ölümler
içimdeki için için !
ve evet
önemli beklemek
bekleyen için .. !