1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1085
Okunma
Ayaklarım yürüyüp bir güvercin kalbiyle
Ürkek ve korkulu
Her gece çocukluğumu getirir aklıma
Utangaç ve masum
Uzanır ellerim kırılmış umutlarımın üstüne
İhtiyar bir küheylan gözüyle
Uçurum sen kenarında olan benim
Bırak savrulayım en deli rüzgârlarda
Ömrümün üstünden tam bin yıl geçsin
kapansın artık bu milad
Ne bir hatıra nede bir iz kalsın
Yarınlara umutla bakmak
Benim için artık ölmüş
Gözlerimde sen dolu bulanık yüzler
Adımlarımda bir özge ateş sıcaklığı
Kalbimde artık hüzün kalmış
Hoşça kal derken sanada İstanbul
Martılar denize tuhaf tuhaf bakmasın
Çözülsün bir bir bilmeceler
Gece gündüzün üstüne yürürken
ali özkaya
Cevap Yaz