Diyorlar ki,derdin ne,neden böyle solgunsun ?
Dilin sanki lâl olmuş,sular gibi durgunsun,
Sanki bir vefasıza,can evinden vurgunsun,
Kaderim miydi benim,seni sensiz yaşamak ?


Bir yel esti bağrıma,gönle ateşler düştü,
Yakar bir sevda oldu,yürek kavında pişti,
Vuslat ahir olsa da,gönül külünü eşti,
Kaderim miydi benim,seni sensiz yaşamak ?


Onca güzel görsem de,senin yerini tutmaz,
Boşalır hep şişeler,mey’ler beni avutmaz,
Ben unutsam adını,şiirlerim unutmaz,
Kaderim miydi benim,seni sensiz yaşamak ?


Bir hançer sızısını,sen düşürdün bağrıma,
Ben çare bulamadım,acı veren ağrıma,
Yâr sesim duymadın hiç,sus kesildin çağrıma,
Kaderim miydi benim,seni sensiz yaşamak ?


Gönül yaralarıma,tuz bassam da olmuyor,
Derdim öyle derin ki,tabip çare bulmuyor,
Avutmuyor hiç kimse,senin yerin dolmuyor,
Kaderim miydi benim,seni sensiz yaşamak ?


Ezelim seninleydi,ebedimde de yârsın,
Zihnimde bir fotoğraf,onda yalnız sen varsın,
Düştüm Cehennemine,seni de ateş sarsın,
Kaderim miydi benim,seni sensiz yaşamak ?


Tuğal KÖSEMEN
31.Ocak.2024