Tartaklanmış bir düş imişim meğer:
Azadesi gerçeklerin kaykıldığım kadar
Eksenimden
Ah, o minval ki…
Tutamağım kalmamış olsa bile hayata
Aşk diye tutturduğum
Sevgiyle ç/ağladığım
Kırık dökük mabedimde
Yasını tuttuğum rüzgârın
Muadili:
Kâh acıyım kâh hüzün kâh coşku
Münferit hecelerden ördüğüm binlerce duygu

Hamt ettiğim kadarım.
Haiz olduğum hiçliğimle yetindiğim.
Bir nemrut ki kimi insan burnu Kaf dağında
Aralıksız af dilediğim Mevla’mdan
Konuşlu olduğum şu iskele
Iskaladığım kadar mutluluğu
Ulaşamadığım bir rütbe
Apoletlerim sökülmüş olsa da yerinden
Afaki bir nizam
Ardıç kuşlarına öykündüğüm
Ansızın şerh düştüğüm ömür
Aşkla kavurduğum yüreğim kadar
Büyük müdür sahiden de ufuk?

Ah, recim edilen çocuk yüreğim
Resmettiğim günüm ömrüm:
Daha neye meyledeyim?
Rengimle uçuk
Sözcüklerimle kaçık
Addedildiğim
Bir gizin
Bir sesin
Bir de nazın
Öyküsü
Muradım dillendiği kadar
Şükre doymadığım
Sabrımla kıtalar aştığım
İçimdeki rüzgâr
Payidar
Da olmalıdır ruhumdan taşan efkar

Bir minval sığınağım
En devasa Mabet:
Rabbimin Durağı
Duraklattığım kadar da hayatı
Duyumsadığım sonsuzluğun izi ve sesi
Devran dönerken
Devridaim yaparken ahvalim
Bir kör noktada sıkışık kaldığım kadarım
Öncemde.
Gelin görün ki:
Meylettiğim sonramda
Gök gözlü annemin yalnızlığı
Yâdı dünün gidenlerin
Ardından
Eksik etmediğim dualarım ve gözyaşım

Bir zemheri ki soluduğum her gece
Bir zehir ki içime çektiğim onca ukde
Bir saltanat olsaydı keşke
Süremediğim sefası hayatın
Cefama tek tanık Huda:
Arz ettiğim günüm
Arzı endam eden mealim
Bir kuru dal değil ucunda salındığım
Köküm ve soy ağacım ve neslim ve atalarım
Emsalsiz bir ritimde ç/ağladığım kadarım

Hazzı ömrün
Devasa bir girift ise içimde saklı o kördüğüm
Kulluğuma binaen
Huzuruna çıktığım Rabbim
Yüreğimi, sevdiklerimi emanet ettiğim
Emsalsiz gücünde acımla zikrettiğim
Fikrime de ihanet etmediğim kadarım
Derviş ruhum
Çiçek künyem
Yıldız yüreğim
Yağan yağmur gibi
Yağan nura meyyal
Bir salınımda saklı
Kırık sarkacın varlığı
Aşkın da sefası
Süregelen iman gücüm ve yalnızlığım

Kat izinde saklıyım sevginin
Anne yüreğinde
Anaç sessizliğinde
Evrenin
Yaşadığım kadar da yaşatacağım
Sevgimi kutsandığımdan da öte
Odaklandığım öykündüğüm
O münferit hece
Elbet aşk iken otağı kurduğum
Aşk iken keşfettiğim sonsuzluğun
Mukadderatı
Hamt olsun anıma günüme…