Uykunun yolunu yüzün mü kesti yine
Saçlarında kaybolan gece miydi yoksa?
Ay yüzüne resim yapan dudakların mıydı
Seher vaktine buzlu şerbetler kavuşturan
Ellerin miydi bir solukta

Kaşlarını ufka neden siper yapmadın
Kirpiklerin yağmadı düşman bakışlarına
Ürkmedi gecenin kalleş efkarı, yürüyüşünden
Bir taş atmadı gamzelerin korku kuşlarına

Her gördükçe derdim artmada diyor sevgili
Ayrılıklarla sükun bulmada dalgalarım
Bu yüzden anlamıyor musun, bu yüzden
Ayırılıklara umut bağlamlarım

Gönlümün başını alıp gittiği gecelerde
Keşke saçlarını salmasaydın rüzgara
Böyle suskunluklara mahkum olmazdım
Umut bağlamazdım karanlıklara

Soğuk yüzlü gecelerden korkmuyorum artık
Üşümüyorum buz saçaklı zemherilerde
Ellerimi koyuyorum yüreğimin üstüne
Vefa arıyorum kelimelerde

Kadehle aramda derin bir sorun
Şarabı sirkeye çevirmiş felek
Sözün ucunu da iyice kaçırmışım
Şiir söyleyeceğim diyerek