Boşver...
Suan ki, beden yaşını...
Saçındaki akları...
Yada başında ki olmayan, saçını...
Yüzündeki kırışıklıkları...
Ağzındaki eksilen Dişlerini...
Hafif kamburlaşan bedenini...
Yipranmış görüntünü...
Üstündeki
Kıyafetini...
Boş ver...
Ruhun genç mi?
Kalbin temiz mi?
Niyetin güzel mi?
Vicdanın rahat mı?
Kendi kazancın mi?
Malın, mülkün yerinde mi?
En önemlisi...
Sağlığın yerinde mi?
Gerisini boş ver...
Seninde hakkın, kazandığını kendine harcamak...
Seninde hakkın, istediğini almak...
İnsan gibi huzurlu ve mutlu yaşamak...
Yaşadıkların zorlukları...
Çektiğin dertleri...
Gördüğün ihanetleri...
Hak etmediğin davranışları...
Yapılan saygısızlıkları...
Verilmeyen hakları...
Ötelerden alacaklarını...
Boş ver takma kafana...
Hayat kısa...
Yaşamasını bilirsen!
Kendine gerekli değeri verirsen...
İnsanların küçük bir tebessümle gönlünü alırsan...
İyiyi kötüyü ayırt edersen!
Kimseye değerinden fazla, değer vermezsen!
Mutluluğu yakalarsın!
Huzuru bulursun...
Gerisini boş ver...
Takma kafana...
Hayat kısa...
Yaşamak güzel...
Paranı ve zamanını kendine harca...
Yaşamında bir kuralı var...
Kaliteli yaşamanında bir sırrı var...
Her mutlu olan insanın da ağzında, bir müziği var...
Kendine göre bir rengi,
bir ritmi var...
Duyabilene göre bir yaşam tarzı var...
Görebilene göre bir mesajı var...
Boş ver takma kafana...
Dinçer Dayı