Bir gün bir arkadaşım bana, sormuştu:
“Hey arkadaş!"
"Birinin seni gerçekten sevdiğini nasıl anlarsın?” diye...
Önce, soruya şaşırdım!
Sonra düşündüm!
“Önce hislerle, galiba.” dedim.
Sonra....
"Davranışlarla! Diye devam ettim!
“Belki de,
Sevdiğiyle, bağ kurmak için gösterdiği çabayla olabilir!” dedim.
O, önce sustu...
Sonra, bana döndü, gülümsedi.
Dedi ki: “Belki, zamanla anlarsın!
Dedi..
Ve ekledi...
Çünkü kimse, gerçekten, sevmediği...
Ve değer vermediği biri için vaktini harcamaz!
Saatlerce yanında kalmayı...
Ağlarken susup seni izlemeyi...
Uzun ve heyacanlı konuşmaları...
O, küçük anlamlı ve güzel mesajları…
İşte bunların hepsi sevginin göstergesidir!
İnsan, zamanını sadece önemsediklerine verir!”
İşte, o günden sonra anladım!
Sevgi göstermelik, süslü büyük sözler de değil!
Birinin sana değer verip ayırdığı...
O, özel vakitte gizlidir!.
İnsan ne kadar meşgul olursa olsun!
Sevdiğine, sonun da ölümde olsa...
Ayıracak bir vakti...
Ve bir zamanı vardır....
Her daim!
DİNÇER DAYI