Havuzun başına çıktım oturdum
Bir garip göründü halı köyümün.
Göçenleri saya saya bitirdim
Ortadan kırılmış beli köyümün.

Okul açılmıyor pazar ertesi
Mahzun durur camii’si, minaresi
Sordum da kendime, bu köy neresi?
Çiçek açmaz olmuş dalı köyümün.

Bahçe, bostan olmuş yıkılan damlar
Çoktan bardak olmuş o eski çamlar
Sardı yüreğimi derd ile gamlar
Savrulmaz dumanı, külü köyümün....

Köyün düğünleri yapılmaz köyde
Türkü çığıran yok değişmiş gayda
Eski muhabbetler ölmüş ne fayda
Gayrı şekerlemiş balı köyümün...

Davara gittiğim yollar ıpıssız
Ne analar kalmış, ne gelin, ne kız
Geçmeye korktuğum ırmaklar susuz
Çatlamış dudağı, dili köyümün.

Çifte traktörler, dizel araba
Maziye karışmış dirgen ve yaba
Buğdayı alınır, saman tarlada
Kenara atılmış çulu köyümün..

Dereleri çağıl çağıl akmıyor
Irmakları coşup bendi yıkmıyor
Kışın çatılardan buzlar sarkmıyor
Başka türlü eser yeli köyümün...

Babam değil artık köyün imamı
Çağırın bir görem, canım anamı
Toprağa koymuşlar bir çok canımı
Tedavülden kalkmış pulu köyümün...

Nerde Bekir, Abbas, Halil pehlivan?
Katmeri, kömbesi, çöreği yavan
Bal yapmaz arılar dağılmış kovan
Kırılmış kanadı kolu köyümün.

Köyümün üstünü bir efkâr almış
Yıkılmış haneler tek duvar kalmış
Yaşlılar yollanmış, gençler dağılmış
Eski yöne çıkmaz yolu köyümün...

Taşlanan ağacın meyvesi çoktur
Meyve çok olsada yiyeni yoktur
Birlik olmayana dağılmak haktır
Bir araya gelmez eli köyümün...

İşi olmayanlar köyde kalmışlar
Şehire göçenler pişman olmuşlar
Herbiri bir yana devrilmiş taşlar
Belli değil sağı, solu köyümün..

Hicranî’m, mazinin özlemi derin
Konu komşu nerde, yok hiç haberin
Yanan yüreğime bir ayran verin
Her yanı hatıra dolu köyümün.

Nûriye Akyol/ 25/Aralık/2020

DOST KALEMDEN: (Teşekkür ediyorum)

Yine gözüm doldu...köyüm deyince.
Kimseler kalmamış,senden duyunca,
Sürgünler töremiş,selvi boyunca,
Ahrazlara dönmüş,dili köyünün..

Fadik teyze,şaban emmi,vardı şaziye,
Dün verildi,döndü gile taziye,
Ana olmuş,köyün iti, kuzuya,
Sürüye karışmaz,mal ı köyünün..

Bir pınar var idi,köy ortasında,
Kuşlar su içerdi,kurna tasında,
Herkes kıyamdaydı,ezan sesinde,
Kala kala kalmış, deli, köyünün..
............ Nebi..(ıssızgemi)

Görsel: Sivas/ Kolluca köyü

Havuz başı, köyün üst tarafında bulunan meranın adıdır...