Ne ufukta aniden beliren tan
Ne de deli deli akan ak kan

Boş beleş

Bir teşebbüs değildi,
Benimkisi,

Düpedüz

Zamandan azade ılga ettiğim,
Tarumar edip yıktığım..

Say ki;

Rakımı yüksek
Cümle tutkularım dı..

İlk’im i öncelleyip
Sonumu böyle böyle

Kendim yazdım..

Her tükenişi
Yeni bir başlanğıca öncelleyerek,

Bahar uyanışımı

Katsayısına çarpıp
Sakinliğin dip kıyısına
Son durağına demirledim..

Simurg’un gözyaşları gibi

Masum hezeyanlarımı damıtıp
Kanaat’te demleyerek,
Şelaleye de bezenerek

Tek tek

Özene bezene
Suluyorum şimdi

Çöl kaktüsleri arasındaki

Krizantem
Kasımpatı
Karanfil
Ve

Yediveren gül fidelerimi..

Hikayemin
Tüm yarım kalmışını
İkinci Bahara katarak,

Hidrojen ve oksijeni de

Kanımda
İyice bir çalkalayıp
Kaynatarak,

Yaşamın tüm kurak çöllerini
Damarlarımdan emziriyorum..

Simurg’un gözyaşları
Rengini veriyor cümle anlama..

Bakiye ömrümün
Bir bir açıyor taç yaprakları

A-ÇA-CAK......,

Duru sevginin

Huzurun
Senin
Ve benim..

Diniyor,

Dİ-NE-CEK en nihayet

Simurg’un masum gözyaşları
16-17/Ocak/2024
Saat:23:00/02:54
Ahmet Karbeş