Bu hayatın çizgisinden memnun değilim
Düşüncelerimde kaygılar var
Geride bıraktıklarımı sorgulamak
Cevabını bulamamak
Beni dipsiz kuyulara itiyor adeta
Bunun için sıkıyorum yumruklarımı
Kalbimin atışları hızlanıyor
Gittiğim yolun ışıkları sönüyor
Terliyorum heyecandan
Ellerimi kaldırıp mevlaya
Binlerce dualar ediyorum
Korkuyorum gene de
Koparamıyorum içimde açan çiçeği
Bitiririm diye tüm sevgilerimi

Yeryüzünde o kadar çok olayı yaşadım ki
İnsanlar benden söz ederken
Bitmiş adam ibaresini kullanıyorlar
Yalan dünyada gerçek sandığımız
Bir sürü hayat hikayelerinde bocalıyorum
Sıradan bir hayat yaşarken
O kadar çok senaryo var ki yazıldığım Hiç duyulmamış,akla durgunluk veren
Türk filmleri gibi hep acı sonla biten
Derinden derine kendisini hissettiren
Yalnızlık korkusu yüreğimden hiç eksik olmaz
Öykünün içinde geçip giden
Sanki zamanında atılmamış bir adım
Söylenmemiş söz
Yada göze alınamamış risk
Ve,elden kaçıveren mutluluk

Yüreğime dokunan bir şey var.
İnsanlar,hak etmediğim unvanlar verdiler
Haydi gidelim düşlerime dedikçe
Yalan filmin şeridinden düşeriz, belki de
Tut ellerimden götür beni karasu sahiline
Mavilerden geçelim
Ya denizden,gökyüzünden,gözlerinden
Yeniden yaratalım yaşamı
Sakın susmayalım artık
Her daim gülümseyelim olur mu?Üstümüz kara bulutlar kalkıp gider böylece
YEŞİLIRMAK