Bazen kızıyoruz ümmetimize
Neden vurdum duymaz cahiliz diye
Hiç baktık mı gerçek tarihimize
Aslan`iken döndük ödlek kediye

Ahlak ve adalet yatarken dibte
Medeniyet zirve yaptı Yesrip`te
Şanlı ordularla coşup esipte
İlim irfan yaydık sebil hediye

Kur`an`dan almıştık nizam ve usul
"İlim Çin`deyse al" demiş Resul
Gavur yasaklarken alırdık gusul
Frenk`e imrendik sözde zekiye?

Mekke`den doğan nur aydınlatmıştı
Ol nurun şefkiyle zulüm batmıştı
Belli ki tağut`lar pusu atmıştı
Bu günlere geldik zul yiye yiye

Biz ki altın çağlar yaşamış ümmet
İlime alime yüceydi hürmet
Tarihe yazdiler dedene küfr et
Böldüler bizleri yetmiş ikiye

Emanet bilirdik biz bu Dünya`yı
Komşulan bölerdik bir tas çorbayı
Hak düşmanlarına gererdik yayı
Yalana demezdi kimse takiye

Dünyanın cenneti devleti yıktık
Resul‘un yıktığı putları diktik
Kimse mutlu değil Dünya‘‘dan bıktık
Fitne fesat kaldı bize bakiye

Anladık mı neden bu hale geldik
Çünkü biz ilahi barajı deldik
Düşmanı dost, dostu; düşman belledik
Dağıldık bölündük" ben" diye diye

Sayımız sekizli rakam olsada
Kasalar masalar altın dolsada
Her yerde müslüman kanı aksada
Keyfimize baktık bana ne diye (!)

Çare arıyorsak uyanmalıyız
Hak`kın boyasayla boyanmalıyız
İslam davasına sarılmalıyız
Dünya`miz gark olur gerçek sevgiye

Mustafaoğlu Ilyas