Korkma
tenim kavrulurken
ezici parmaklarının altında sadece yalan hayal gücüme hapissin sözlerinden mahrum sürülmüş bir beden haykıran avaz avaz ben neden diye soruyorum Tanrım eskimeyen aşkın neresinde barınırdı yalan söyle? küçüğüm bu dünyaya çocuk dinlemez ki savaşlar yükselsin ruhum mavi gökyüzüne özgür kıl bu sefer korkma saklama korkma.. |