Aç kaldık, susuz kaldık hep olanla yetindik!
Kimi darı saçar gibi, öyle dolar saçıyor!
Seçildik, seçilmedik, kötü huylar edindik!
Baş erkten en aşağı, herkes dalga geçiyor…

Biri havada kapıp, biri yerden alıyor!
Biri devlet soyuyor, biri bakakalıyor!
Sonra da ihlâs ile Hakk’a mesaj salıyor!
Bütün art niyetliler, bu kafayı seçiyor…

Dünyada hiçbir kafa, bu hataları yapmaz!
Hiçbir semavi dinde, mümin insana tapmaz!
Aklı başında olan, doğruluktan hiç sapmaz!
Bilmem bunlar sofrada, sek ayran mı içiyor…

Hastalar doktor döver, düzen hastayı över!
Sakın ha karşı çıkma, televizyondan söver!
Bilmem Allah bunları, nasıl başlardan savar!
Tüm bunların şerrinden, canlar yurttan göçüyor…

Pasta büyütecekti, basıp kabartma tozu!
Dışı yanık, içi boş, görseniz bir de pozu!
Sanırım bu hayatta, nas/ın kalmamış kozu!
Yaşayan tüm bunları, son nefeste ölçüyor…

Şu sağlam aklımızla, kara cahile kandık!
Allah, Kur’an diyeni, hep asr-ı nurdan sandık!
Şaka yaptık derlerse, işte o zaman yandık!
İnsan bu, dili gibi, bazen aklı sürçüyor…

Karaman-2024/01
Halil Şakir Taşçıoğlu