Boyun bükmüş
Nazlı bir çiçektir
Tırnaklarımızla
Tırmaladığımız yaşam !
Önce
Bir badem açar
Yorgun gönlümüzün
Sevgi bahçelerinde
Sonra
Çekilir ay
Küser yıldızlar
Dal uçlarından
Ormanlar peydâ olur
Karanlık bastığında
Eli çiçekli
Yüzü sararmış
Cilveli mi cilveli
Şuh bir
Kadın kılığında
Selamlar bizi sevgiler
Mermiler yalar, geçer
Sesten öte, duvarları
Bir yürek sökülür
Tenhalığında gecelerin
Bir davul çalar,
Gümbür gümbür
Ve
Bir ölüm sessizliği
Kaplar
Ruhsuz ruhumuzun, bitmişliğinde !
Görücüye çıkmış
Bâkire bir kızın
Namus güzelliğinde sevdim
Ben bu namusuz dünyayı !
Kimi zaman
Şiirler yazdım
Şair sıfatımın, karizmasıyla !
Kimi zaman
" Yine bir gülnihal aldı şu gönlümü "
Şarkısını söyledim
Aldırmadan gençlerin
Modern müzik teorilerine !
Benim ulan, bu gönül
Benim
Bu sevecen yürek
İstersem
Yakarım dünyayı
Çırasız, benzinsiz
İstersem
Ruh veririm
En maganda sevdalara !
Ne manifasto
Ne bildirge bu
Bir insanın
Anatomisi hiç değil
Bu
Delişmen sevdaların
Yasaksız
Hoyratlığıdır
Bu
Sevmekten
Nasibini alamamış
Umarsız
Vicdansız yüreklerin
Olsa, olsa
Bayatlığıdır !

OKTAY ZERRİN
30-07-2006-Saat:18.12