BIRAKIN ÖKSÜZ KALSIN

Ben öksüz kaldım
Öldüm mü sanki
Bırakın şiirlerim de
Öksüz kalsın.
Söyleyin o nazlı yâre
Ağlayıp üzülmesin
Dayanamam göz yaşlarına
Ben geldiğim gibi giderim.

İçimde bir yangın var
Şevki beni yakıyor
Ceylan gözlü sevdiğim
Masum masum bakıyor
O ağlayıp üzülmesin
Ben geldiğim gibi giderim.

Ceylan gibi çok ürkek
Hep kendini sıkıyor
Boş kaldığı vakitler
Mektubumu okuyor
O ağlayıp üzülmesin
Ben uzaktan görüp giderim.

Üzülürüm zarar görürse eğer
Cennet kokulu yârim
Koca dünyaya değer
O ağlayıp üzülmesin
Ben geldiğim gibi giderim.

Üzülürüm zarar görürse eğer
O canımın içi dünyaya değer
Hasta olduğunu bilmiyor meğer
Üzülmesin gonca gülüm
Ben uzaktan görüp giderim.

Onu canımdan çok seviyorum
Sevildiğini kendisi de biliyor
Neler çektiğimizi bir o bir ben
Bir de Allah görüyor.
Kıyamam buğulu gözlerine
Ben geldiğim gibi giderim.


AHMET ACAR / SİVAS