On iki yıl cephe cephe dolaştı,
Bozok Yaylasından Gazi Seyfullah,
Dek durmadı düşman yine dalaştı,
Emretti Seyfullah’a yüce Allah(c.c.).

Rusya cephesinde zorda kalmıştı,
Tek başına Tepeyi de almıştı,
Geçti ele türlü türlü erzahlar,
Tüm askere sanki bayram olmuştu.

Cemil komutan, Başgedikli yaptı,
Kahramanlık madalyasını kaptı,
Rütbeli ve madalyalı Seyfullah,
Irak cephesine böylece saptı.

Çok geçmedi Irak’taki aradan,
Yunan da girmiş denizden, karadan,
Doğu, batı, uzak yakın demiyor,
İmtihan ediyor yüce Yaradan.

Yollardan geçerken sevgi sel gibi,
Yurdun her tarafı solmuş gül gibi,
Seferberlik ilân olmuş her yerde,
Durulur mu böyle anda el gibi.

İnönü harbine de katıldı
Astsubaylık görevine atıldı,
Göğüs göğüse çarpıştı düşmanla,
İzmir, Afyon zaferle atlatıldı.

Düşman mevzisinde idi hep gözü,
Kurşunlarıydı düşmana son sözü,
Ya şehit ya gazi bu yolun sonu,
Diyor, Seyfullah’ın imanlı özü.

Atatürk’ten, İnönü’den alıyor,
Madalyalar onda şeref oluyor,
Yozgat valisi de adını koydu,
Şerefli soyadı böyle kalıyor.

Gazi Şerefli diye anılacak,
Seyfullah, baş üstüne konulacak,
Hem gönüller kahramanı gaziler,
EŞREFÎ de böylece onulacak.

EKREM GÜRER (YOZGAT 2001)