3
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
381
Okunma
İşte böylece bir çocukluk bitti
Sessizce, ama uzun, ama kısa
Bu şehri yürüye yaşaya bitirdik
Suların yüzüne boşalttık acıları
Endişeleri ve bazen sevinçleri
Kolay olmadı bu göğü ezberlemek
Aldık hayattan dersimizi
Seni otuzumda bulmuşum
Kuşlarını kaldırırken yaralı rüzgârda
Ve güllerini dizerken pencerene
Fesleğen yüreğin bana dönük
Çiçek gibim
Sonra sen ve artık sen
Bütün güzelliklerle karıştırdığım
Seninle geçiyor zaman artık
Beyazım, yağmur gibim
/..
5.0
100% (9)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz