2
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
345
Okunma
Pencerelere yakındık, oturuyorduk
güneş, dükkânlara yeni giriyordu
ben çocuktum, sen de öyle
hatırlarsan,
koynumda gitar yanımda sen
ve ipek sesin
daha yeni şifa bulmuş
Filistinli çocuklar gibi
dışarıda içini çeken sardunyalar
kucak kucak begonyalar hep
kirpiklerin sallanan kandiller gibiydi
en güzeli oydu bir anlatının
tınısı, seviyorumu o şarkının
bi ara yüzünde kalmıştım
kar yağmıştı sanki birden
o, omuzunun sıcak oluşu
sırasını bekleyen gölgelerde
iskeleye yeni yanaşırken vapurlar
kutlu bir bekleyiş, bin hasret
yıllanmış bir kavuşmaydı yüzün
adlarımızı öpen göğün altında
şimdi yine pencerelere yakınım
iki güvercin orada, oracıkta bayağı
biri annen biri de sen gibiymişçesine
şarkıda sen mor gülüydün Beyrut’un
asma bahçelerinde Babil’in
oturup bunları düşünmüşümdür
seni özlemişimdir sen yokken
🍎
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz