geçmişi tamir edip duruyorum
aklınca ben beni hem de seni
söz yoruldu güç tükendi
yok çözüm
içim tıklım tıklım hüzün

unutanla unutulan ’nın arasında ki uçurum gitgide derinleşti,
gülüşlerinin ışığı dünün karanlığında kaybolup gitti
rüzgara söyledim
bundan böyle taşımayacak
sesi mi koku mu sana
bir daha ayak iz’ime denk gelmeyecek ayak izin

yaşanmamış düşlerin kovaladığı gecelerde
geleceğin gerçeğine açtım kapımı
hiç sahip olmadığını kaybetmek
neden acıtır ki insanın canını

benim olmayan bakışların
benim olmayan gülüşlerinin
bitti tutsaklığı
koyverdim
sevin !

yanıp küle dönmüş
kırılıp dökülmüşüm
içmeyeceğim artık zehir zıkkım aşkını
tiryakiliğim bitti

bundan böyle
ağırlamayacağım yalandan aşkını
örttüm yüreğinin üzerine
soldurduğun aşk ’ın kırmızı bayrağını
yastayım !







✍️ 𝓒𝓪𝓷𝓪𝓷 𝓔𝓻𝓮𝓷
26 Aralık 2023 /Balıkesir